Foutmelding

  • Notice: Trying to access array offset on value of type bool in mb_format_contentblock() (regel 168 van /data/sites/web/hoeilanderbe/subsites/felixdemusical.hoeilander.be/sites/all/modules/custom/monkberry/monkberry.util.inc).
  • Notice: Trying to access array offset on value of type null in mb_format_contentblock() (regel 168 van /data/sites/web/hoeilanderbe/subsites/felixdemusical.hoeilander.be/sites/all/modules/custom/monkberry/monkberry.util.inc).

Een woordje van dank!

woensdag 04 dec 2019

Van harte bedankt voor de mooie worden over ‘Felix, de musical’. Ze doen me bijzonder veel plezier omdat ik weet dat je elk woord meent. Ik ga niet vals bescheiden zijn en mijn rol in Felix minimaliseren. Ik heb inderdaad het initiatief genomen en de productie geleid maar ik zou toch even wat dieper willen ingaan op het zinnetje: “met de hulp van velen” want dat vraagt toch wat toelichten. Natuurlijk liggen de vele honderden helpende handen mee aan de basis van het succes maar er is meer en dat wordt niet vaak gezegd.

Een project als Felix op poten zetten is als het leggen van een puzzel zonder te weten hoeveel stukken hij heeft en wat de afbeelding is.

Toen ik een dikke twee jaar geleden aan Felix begon te het schrijven, had ik niet het minste vermoeden van hoe het eindelijke resultaat er zou uitzien. Ik heb wel wat verbeelding maar zo ver strekt die nu ook weer niet. Een project als Felix is een organisch gebeuren dat elke dag groeide dankzij de creatieve en organisatorische inbreng van een hele groep. Zonder Marijke en Francine bijvoorbeeld, die continu het repetitieschema hebben aan- en bijgestuurd, was Felix veel minder geweest. Het succes van samenwerken ligt vooral in de meerwaarde die elk lid van de groep in zijn valiesje steken heeft: de kennis en ervaring.

Zonder Jo Pauly waren wij bijvoorbeeld nooit aan het avontuur met de grote schermen begonnen, zonder Dieter Meeus had de lichtregie niet dat hoge niveau gehaald , zonder Kamiel Van Assche had de geluidsregie een paar klassen lager gespeeld, zonder Jan Vanderstraeten was er nooit zo’n professionele house styling geweest. Het was ook zijn kritische en creatieve geest die het script op het juiste pad gehouden. 

Doorheen de hele technische ploeg loopt een rode draad: Radio Zoniën. Ik ben er mij ook pas dit weekend van bewust geworden hoe groot de inbreng van de oud-medewerkers van Zoniën was. Naast de reeds vermelde namen was er ook Bruno Bilic (videoregie DVD), Michel Janssen (videoverantwoordelijke achter de schermen), Philip Maes (camera) …

Ik haal dit aan omdat een mooi voorbeeld is van hoe renderend het is jonge mensen de kansen te bieden zichzelf te ontdekken. Elk van hen behoort vandaag professioneel tot de top en het  is elke keer opnieuw hartverwarmend wanneer zij in interviews stellen dat  Radio Zoniën hen voor een belangrijk deel op weg gezet heeft. Versta me niet verkeerd, naast de oud-Zoniën waren er nog tientallen anderen zoals Koen, Joris en de Willy’s die de muzikale grenzen verlegd hebben, Chris die met de kledijploeg een gigantische berg werk verzet heeft … 

Het mag dan welk mijn verdienste zijn die meer dan 500 mensen te hebben samengebracht, het is vooral de samenbundelen van al die meerwaarde, van al die creativiteit en energie, dat voor dit betoverend mooi wonder gezorgd heeft.

De Hoeilaartse gemeenschap is hecht omdat er al jaren hard en intens gewerkt wordt. De kracht en noodzaak van sterke, dynamische verenigingen spelen hierin een cruciale rol.

Dat groepsgevoel dat vandaag zo enthousiast weerklinkt, is van goudwaarde maar telkens opnieuw zullen er gidsen nodig zijn die het allemaal in goede banen leiden. Vanzelf gaat niets!

De sporthal is nu leeg, de gezellige sfeer achter de schermen verdwenen, het podium afgebroken. ‘Felix, de musical’ en de hele bende van de ‘Happy Crew’ klinken nu verder in ons hart: een veilige warme plek waar vriendschap thuis is.

Missie volbracht! Maar niet zonder iedereen nog eens ‘nen dikke merci’ te zeggen. Schitterend hoeveel mensen de oproep beantwoord hebben om gisteren te helpen afbouwen en opruimen.

Ten slotte nog een woord van dank aan Kamiel, die de uitdaging aannam verantwoordelijkheid te zijn voor de volledige technische coördinatie. Het is op zo’n moment dat je elkaar leert respecteren en bewonderen. Dat maakt mij alvast bijzonder gelukkig.

Dus Johan, tot binnenkort, op de kerstmarkt of de nieuwjaarsreceptie, … en voor iedereen ‘PRETTIGE FEESTEN’.